Pieter en Annemarie Smaling bieden als pleeggezin een veilig onderdak voor kinderen die niet thuis kunnen wonen. Door de jaren heen hebben ze al meer dan twintig kinderen de warmte van een thuis geboden. “Diep in je hart hoop je dat ze zichzelf straks kunnen redden.”

Boven de gezellige keukentafel van Pieter en Annemarie Smaling telt de klok af richting spitsuur. Zometeen komen de kinderen van school; de gesponsorde bus staat al klaar. Op dit moment wonen er vijf pleegkinderen bij Pieter en Annemarie. Kinderen die om de een of andere reden een tijd lang niet thuis kunnen wonen. “Wij vinden dat het gezin the place to be is. We zien om ons heen dat er steeds minder tijd is voor omzien naar elkaar en omzien naar kinderen. Wij willen graag een veilige plek zijn voor de kinderen die zo’n plek niet meer hebben.”

Annemarie staat op en haalt een tekening uit de woonkamer. “Kijk, dit gaf een jongetje ons laatst. Hij woont hier al vanaf dat hij vijf weken was. Inmiddels is hij bijna elf jaar. Hij noemt ons papa en mama. Hij schreef dit, met allemaal hartjes: Mama, ik vind het fijn dat je mij altijd begrijpt. Daarvoor doe je het: dit zijn de knipoogjes.”

Stichting Het Huisgezin heeft geen winstoogmerk, maar vraagt wel een stevige financiële ondergrond. Annemarie: “Opvang blijft helaas nodig en we worden regelmatig gebeld of we plek hebben. Het huis waar we nu wonen is te klein geworden. We hebben in de buurt een locatie gevonden met meer ruimte, zodat we meer opvang kunnen bieden.” www.hethuisgezin.nl

Het is fantastisch dat er steeds meer mensen zijn die besluiten om de zorg voor een naaste tot hun  doel te maken. In de buurtzorg, vrijwilligerswerk bij een sociaal initiatief of gewoon bij een vereniging waar vrijwilligers zorgen voor het plezier van anderen. Samen kunnen we meer dan alleen. De situatie van Pieter en Annemarie Smaling is daar een heel mooi voorbeeld van.

Uit bezorgheid om een kind uit de buurt ontstaat een hele organisatie van vrijwilligers en sponsoren die het mogelijk maken dat al 21 kinderen de warmte en geborgenheid van een gezin hebben gevoeld. Dit sluit naadloos aan bij het gedachtengoed van de coöperatie Univé. Door mensen met elkaar te verbinden, bouw je een stevige samenleving. 

Vers is de trend. Daarom is het verbouwen van groente, fruit en kruiden voor de eigen keuken nog onverminderd populair. Bovendien word je van al dat schoffelen, gieten en spitten ook nog eens heel fit. Maar hoe start je een moestuin? Hoe kom je aan vruchtbare grond? Wat zijn goede beginnersgroenten? En wat als je vingers niet zo groen zijn als je zou willen?

Moestuinieren is een klusje waar we met liefde onze handen aan vuil maken. We wroeten maar wat graag met onze vingers in de aarde om na een paar dagen de eerste zaadjes te zien ontkiemen. Als je wilt moestuinieren, heb je niet per se een grote lap grond nodig. Potten gevuld met aarde doen het ook prima als kweekgrond.

Heb je eenmaal een plekje gevonden voor je moestuin, onderzoek dan eerst wat de samenstelling van de grond is. Kom je er niet uit? Neem dan wat grond mee naar het tuincentrum. Daar kunnen ze heel eenvoudig een bodemanalyse voor je uitvoeren. Aan de hand van deze analyse kun je je grond vruchtbaar maken met kalk, mest of compost.

Als lezer van SAMEN krijgt u bij bol.com 15% korting op een GARDENA 4-in-1 set. De startset bestaat uit een bloemenschepje, handschoenen, onkruidsteker en snoeischaar.

Actiecode: univesamen

Actie is geldig tot 1 september 2016.

Probeer dan eens de Zaai-Het-Zelf Groente van Bag-to-Nature. Een organisch groeisysteem, waarmee je eenvoudig groenten en kruiden kunt kweken. Gewoon thuis in de vensterbank. Iedereen kan het!

SAMEN mag 20 groeisystemen van Bag-to-Nature weggeven!
Kans maken? Stuur voor 1 september 2016 een e-mail met je naam en adres naar het e-mailadres samen@unive.nl. Alleen winnaars krijgen bericht.

Allard van der Wal (47) uit het Friese Langelille is een meester met hout. Met zijn mobiele zaag tovert hij omgewaaide bomen vliegensvlug om tot kaarsrechte planken of balken. Prachtige meubels maken kan hij ook. Allard werkte vijftien jaar als calculator bij een bouwbedrijf, maar daar kwam door economische oorzaken een eind aan. Toen werd zijn hobby zijn beroep.

Allard wil zeker niet terug naar zijn oude kantoorbaan. “Ik ruik nu aan het einde van elke dag naar hout. Heerlijk!” Allard heeft een overduidelijke passie voor hout. Hij werkte tot zijn dertigste in het timmerbedrijf van zijn vader. Als hobby maakt Allard al jarenlang meubels voor bekenden. “Toen ik mijn baan drie jaar geleden verloor, wist ik al snel wat ik wilde doen: aan de slag gaan met hout.”

Een invulling voor ‘Allards Hout’ had de kersverse ZZP’er gauw gevonden. “Ik had jaren geleden op een beurs een mobiele houtzaag gezien, die was in mijn gedachten gebleven. Er zijn daar maar enkele van in Nederland. Ik verzaag op locatie omgewaaide bomen tot planken en balken. Het is zonde dat van een boom niet meer overblijft dan brandhout. Ik maak er weer iets moois van.”

Naast het zagen, ontwerpt en maakt Allard houten meubels. “Het begon met picknicktafels, maar inmiddels heb ik van alles gemaakt. Mijn ontwerpen zijn niet doorsnee. In overleg met de klant maak ik iets wat je niet tegenkomt bij een tuincentrum.” Er is ook een mooie samenwerking met een oud-collega van het bouwbedrijf ontstaan. “Hij maakt tegenwoordig grafkisten en ik ben zijn houtleverancier.” 

Doordat de zaken erg goed gaan, barst Allard van de toekomstplannen. “Mijn vader is met pensioen en ik gebruik nu zijn oude bedrijfslocatie. De oude timmerwerkplaats ga ik ombouwen tot showroom. Ik wil er workshops meubelmaken gaan geven. Zo kan ik mijn passie ook delen met anderen.”

Bij vogels spotten denk je al snel aan rasechte biologen. Onterecht, want steeds meer ‘gewone’ mensen hebben het vogelaarsvirus te pakken en ontdekken hoe rijk ons land aan vogels is. Het spotten van vogels is niet alleen een rustgevende bezigheid, ook leer je de natuur op een andere manier kennen. Zo levert een wandeling in de directe woonomgeving al nieuwe ontdekkingen op. 

Wat heb je nodig om vogels te spotten? Om te beginnen is een verrekijker erg handig. Essentieel is ook een goede veldgids om de namen van de vogels te achterhalen. Of download de app Tuinvogels van Vogelbescherming Nederland. In deze app vind je de meest voorkomende tuinvogels. Voor het beste vogelplekje kun je natuurlijk naar een mooi natuurgebied gaan, maar je eigen achtertuin is zeker een goede beginnersplek. 

Een vogel kun je het beste observeren als hij stilzit. Let bij voorkeur niet op de hele vogel, maar focus je op bepaalde kenmerken. Kijk bijvoorbeeld naar de grootte van de vogel en naar de kleuren. Gebruik hierbij een verrekijker, want van veraf zie je niet dat een vogel vaak verschillende kleuren heeft. Zo lijkt de geelgors met het blote oog van veraf bruin, maar als je door de verrekijker kijkt zie je toch echt dat hij knalgeel is. En ook op deze dingen kun je letten:

•  Kijk naar de vorm en de lengte van de snavel.
•  Bekijk de poten en let op de vorm, kleur en lengte.
•  Luister naar het geluid. 

Van 14 februari tot 1 juli 2016 kun je via beleefdelente.nl het broedseizoen live volgen. Onder andere in het nest van de bosuil, ooievaar, spreeuw en koolmees wordt een camera opgehangen. Vorig jaar volgden meer dan een miljoen mensen het leven van de broedende vogels. 

Tijdens de Nationale Vogelweek organiseren vrijwilligers van Vogelbescherming Nederland in elke provincie vogelexcursies, wandelingen, workshops en andere vogelactiviteiten. Meedoen? Zet dan alvast 14 t/m 22 mei 2016 in je agenda en houd de website vogelweek.nl in de gaten. 

• Oud brood over? Leg wat brood-kruimels op de tuintafel. Vooral mussen komen hier op af.
• Maak de tuin niet te netjes. Juist tussen losse bladeren en takken vinden vogels beschutting. 
• Plaats een ondiepe en brede schaal met water in de tuin zodat vogels kunnen drinken en badderen. 
• Bloeiende planten lokken insecten. En juist daar zijn vogels dol op!
• Vogels doe je ook een plezier met een doornenstruik. Tussen de stekelige takken voelen ze zich veilig als er een kat of roofvogel op de loer ligt.

Win een verrekijker!

SAMEN mag een Stern 8x42 verrekijker weggeven. Kans maken? Stuur voor 1 september 2016 een e-mail met je naam en adres naar het e-mailadres samen@unive.nl en maak kans op die verrekijker t.w.v. € 169,- Alleen de winnaar krijgt bericht.

​Kun je nou niet wachten? 
In de maand mei krijgen lezers van SAMEN 20% korting op 3 geselecteerde verrekijkers van de Vogelbescherming. Ga naar vogelbeschermingshop.nl/unive en gebruik hiervoor de kortingscode: samen2016. 

Of bezoek de winkel van de Vogelbescherming, Boulevard 12 in Zeist. Je kunt daar ook terecht voor advies en het uitproberen van vele verrekijkers op het kijkerterras bij de vogeltuin. Met je aankoop steun je het goede doel!

Het is tijdens autorijlessen één van de eerste dingen die ons wordt aangeleerd: anticiperen. De vaardigheid verder te kijken dan wat zich vlak voor onze neus afspeelt. Het is van groot belang in het verkeer, omdat we op die manier tijdig kunnen reageren op ‘onverwachte’ situaties. Maar ook in het dagelijks leven is het goed om soms even verder te kijken dan de bumper van de auto voor ons. Het project ‘De Automobilist’ geeft onze medeweggebruikers een gezicht, door autoliefhebbers vast te leggen, in woord en beeld. Volgens de initiatiefnemers draagt het project op die manier bij aan het creëren van ‘een stukje respect voor elkaar in het verkeer’.

Van de zakenman die soepeltjes door het verkeer glijdt in een zakelijke middenklasser tot jeugd in compacte hatchbacks, autoliefhebbers zijn er in alle soorten en maten. Volgens fotograaf Arie Bruinsma, één van de initiatiefnemers van De Automobilist, verdient iedere autoliefhebber een plekje in de fotoserie. “Ik denk dat iedereen zich wel in één van de portretten kan herkennen. En mocht dat niet direct het geval zijn, dan krijgt men in ieder geval een inkijkje in een heel andere wereld of misschien iets meer begrip voor mensen waarmee we de weg delen.”

Dat iedereen zijn eigen redenen heeft om in een bepaald type auto te rijden, blijkt wel uit de uitzonderlijke verhalen die op de website van De Automobilist staan. Harm Poelman rijdt in een knalpaarse VW Corrado. “Mijn neef Pieter reed in een paarse VW Golf. Nadat hij verongelukte, wilde ik dezelfde auto als hem hebben. Maar ik lijk veel op mijn neef en als ik dan in precies dezelfde auto zou gaan rondrijden, zou dat erg confronterend zijn geweest voor de nabestaanden. Daarom is het dus een VW Corrado geworden. Maar dan wel in exact dezelfde kleur als de auto van mijn neef, als eerbetoon aan Pieter.”

De liefde voor auto’s is voor iedereen verschillend. Voor de één betekent de auto een heerlijk dagje toeren, voor de ander betekent de auto een middag ongestoord sleutelen en weer een ander vertrouwt op de auto als praktisch vervoermiddel.

Tot die laatste groep mensen behoort Hans Vermeulen, een 28-jarige hoofdagent uit Utrecht die er een sport van heeft gemaakt zo zuinig mogelijk te rijden in zijn compacte Volkswagen Lupo. “Hiervoor had ik een benzine-autootje voor woon-werkverkeer, toen maakte ik me nooit zo druk over mijn verbruik. Maar nu ik deze auto heb, ben ik bewuster geworden van mijn verbruik. Het dashboard geeft ook continu aan hoeveel liter ik per 100 kilometer verbruik. Ik ben redelijk competitief dus ik wil dat metertje zo laag mogelijk houden! Het is een psychologisch spelletje, heel uitdagend. Dat is leuk autorijden.”

“Hoe meer verhalen we optekenen voor De Automobilist, hoe meer we leren over mensen die we normaal gesproken achteloos passeren”, aldus fotograaf Arie Bruinsma. Zowel in het verkeer als bij verzekeren loont het de moeite ‘verder te kijken’. Verder kijken dan de waarde van materiële zaken en verder kijken dan alleen ‘blik op wielen’. Wat is het dat ú verzekerd wilt hebben? Is dat slechts uw mobiliteit of is dat meer? Valt het gemis van een oldtimer eigenlijk wel te compenseren en wat betekent uw auto voor u? 

De waarde die iemand aan zijn auto toekent is voor iedereen immers anders. Achter iedere bestuurder schuilt een eigen verhaal. Een auto wordt slechts zelden argeloos gekozen. Uit liefde voor het merk, het lijnenspel van een model of om economische redenen. Het is duidelijk, de heilige koe leeft!

Eén van de meest in het oog springende oldtimers in de serie is de BMW Veritas uit 1947 van Fransje Versloot: “Ik hou van het brullende motorgeluid als hij rijdt… Gewéldig! Maar je moet wel precies weten wat je doet. Wanneer je schakelt, hoe je stuurt en hoe je de auto behandelt, je wordt direct afgestraft als je iets verkeerd doet. Daarom laat ik ook nooit iemand ‘eventjes’ in mijn auto rijden, je moet er ervaring mee opbouwen.”

Nederland is een autoland. Ondanks files, parkeerproblematiek en ander ongemak is het bezit van een auto in de ogen van velen nog steeds belangrijk. Het geeft een gevoel van vrijheid en maakt je mobiel. Niets dan goeds over de bus of de trein, maar voor veel Nederlanders is de auto ook een manier om zichzelf te onderscheiden. Stoer, veilig, duurzaam of nostalgisch. En dus waardevol. Aan het behoud van dit bezit dragen wij graag een steentje bij. Want de waarde een auto is meer dan wat je ogenschijnlijk ziet. 

“Een man weet niet wat hij mist, maar als ze er niet is (...) weet een man pas wat hij mist.” Ongetwijfeld refereert Huub van der Lubbe hier naar een geliefde die hij moet missen in één van zijn liedjes. Maar dat je pas weet wat je mist wanneer je het (tijdelijk) moet missen, hebben Univé adviseurs Jan Menno Zijlstra en Johan Roskam (beide agrarisch buitendienst adviseur) aan den lijve ondervonden toen ze op initiatief van De Automobilist een speciale uitdaging aangingen. In dit geval ging het om het missen van hun eigen, vertrouwde auto’s tijden de ‘Van-ruilen-komt-huilen’ test.

Een salade in een potje wordt op z’n Engels ook wel ‘salad in a mason jar’ genoemd. Mason jar is een verzamelnaam voor bewaarpotten met een schroefdop, vernoemd naar de uitvinder ervan, de Amerikaan John Landis Mason. Eenmaal gevuld met voedsel zijn de potten luchtdicht en een aantal dagen in de koelkast te bewaren. En juist daarom zijn weckpotten – en ook oude jampotten – ideaal om te vullen met een zelfgemaakte salade. 

Een glazen pot wordt laag voor laag gevuld met ingrediënten. Belangrijk hierbij is dat je de juiste volgorde aanhoudt en alles goed aandrukt. Zo blijft de salade fris en knapperig. Begin met een laagje (zelfgemaakte) dressing. Leg daar bovenop wat harde groenten, zoals sperzieboontjes en worteltjes. Als derde laag kun je rijst, pasta of bonen toevoegen. Daarna volgen de eiwitten (vlees, vis of kaas) en zachtere groenten of fruit. Vul tot slot de pot met de lichte (blad)groenten. Wanneer het lunchtijd is, schud je het potje om en kieper je de lekkere zelfgemaakte kant-en-klare salade op een bord. 

De meeste ingrediënten zijn geschikt om een salade mee te maken. Denk aan bonen, groene groenten, noten, kaas, gedroogd fruit, rijst en komkommer. Ingrediënten die zacht kunnen worden, zoals bijvoorbeeld kaas, croutons en nootjes, kun je het beste apart meenemen en toevoegen als je de salade gaat eten. Dit geldt ook voor vers fruit.

Gezond eten buiten de deur is helemaal niet meer lastig. Steeds meer horeca-gelegenheden focussen zich op salades, zoals onder-staande vier adressen. 

Bereiding

Schep de pesto in een glazen potje van 500 ml. Doe de limabonen erbij, daarna de granaat-appelpitjes, de bleekselderij en rucola en als laatste de pijnboompitten. Sluit het potje goed af.

Meer saladerecepten staan in het boek Salad in a jar van Anna Helm Bexter. SAMEN mag 10 exemplaren weggeven. Stuur vóór 1 september 2016 een e-mail met je naam en adres naar het e-mailadres samen@unive.nl. Alleen winnaars krijgen bericht. 

Salad in a jar, € 12,50 (Becht)
ISBN 9789023014805

“Wij zijn niet zo ingewikkeld”, lacht Foppe de Haan, als hij tijdens het koken alvast het toetje op tafel zet: een pak bananenvla. De trainer van sc Heerenveen en beschermheer van het Foppe Fonds is net thuis van een training. In hun woning, in een hele normale Friese woonwijk, bereidt hij samen met zijn vrouw Geke een avondmaal vol herinneringen.

Het was aan deze keukentafel dat afgelopen winter het besluit viel: de 72-jarige Foppe zou het seizoen toch volmaken als trainer van sc Heerenveen. Foppe: “Net als alle andere grote besluiten in ons leven, hebben Geke en ik dat samen besloten. Dat gaat heel goed hoor. Het was geen groot gedoe.” Geke: “Hij zou tot de kerst blijven, daarna zouden we het rustig aan doen. Maar Heerenveen riep. Daarom zei ik: als jij dat graag wil, doen we dat gewoon.”

Terwijl Geke het gehakt aanbraadt, vouwt Foppe een blauw-wit tafelkleed uit. “Wij waren net getrouwd, alweer achtenveertig jaar geleden. We woonden in een flat in Enschede, ik was gymnastiekleraar. En op de een of andere manier aten we op zaterdag altijd hetzelfde… Kapucijners met augurken en mosterd. Eenvoudiger kan het niet. Maar wij vonden het lekker.”

Foppe schiet in de lach: “De kookkunsten van Geke hebben zich sindsdien wel ontwikkeld.” Geke vult vrolijk aan: “Ik dacht altijd dat hij het lekker vond. We hebben dat anderhalf jaar volgehouden, iedere zaterdag. Tot we weer in Friesland gingen wonen. De eerste zaterdag in ons nieuwe huis maakte ik het avondeten. Opeens zei Foppe: toch niet weer kapucijners hè!”

Het heeft bijna veertig jaar geduurd voordat kapucijners weer op het menu stonden. Foppe: “Een jaar of vijf geleden kwam Geke’s zus met een lekker recept. Mét kapucijners. Sindsdien lusten we ze weer.” Geke: “Het is lekker, snel en eenvoudig. Zonder mosterd of augurken, maar wel met jonge kapucijners. Laatst zeiden vrienden van ons dat ze het vaak op zaterdag maken, als het gezin druk is met sport en zo. Dan moet het eten snel en zeggen ze: We maken Foppe-Geke eten!”

(recept voor 2 personen)

Ingrediënten:1 klein potje jonge kapucijners, 1 ui, 1 rode paprika, 4 stengels bleekselderij, 2 eetlepels olie, 500 gram tartaar, kip of gehakt, 1 vleestomaat, half bouillonblokje (naar smaak), 1 blikje ananas, 1 banaan.

Bereiding: Het vlees, de ui, de paprika en de bleekselderij circa 5 minuten bakken. Daarna het halve bouillonblokje, de tomaat, kapucijners en de ananas toevoegen. Als laatste de banaan in plakjes er overheen verdelen.

Foppe de Haan is beschermheer van het Foppe Fonds, dat zich inzet om kinderen met een beperking in staat te stellen om te sporten. Bijvoorbeeld wanneer hun lichamelijke of verstandelijke beperking sporten niet vanzelfsprekend maakt. Of wanneer hun ouders door financiële omstandigheden hun kind niet kunnen laten sporten. Met een bijdrage van het Foppe Fonds kunnen deze kinderen weer stralen en plezier hebben. Want, zo is de visie van Foppe: ieder kind hoort te spelen!

foppefonds.nl

Of iemand ooit rapper was op Nederlands asfalt dan Doornbos valt sterk te betwijfelen. Het bewijs van zijn topsnelheid pronkt bij hem thuis in een fotolijstje aan de muur. Eind 2007 gaf de Formule 1-bolide van Red Bull Racing Doornbos vleugels bij een promotieactie. “Ik ben geflitst met 326 kilometer per uur. Op de foto is alleen maar een klein deel van de achtervleugel te zien!”

De gepensioneerde coureur was tot en met 2009 actief in de absolute top van de autosport. Van 2004 tot en met 2007 reed Doornbos met Formule 1-bolides. Hij was testrijder en deed met Minardi (wat in 2010 overging in Toro Rosso, het huidige team van Max Verstappen) en Red Bull Racing mee aan elf Grand Prix-races. Daarna kwam Doornbos onder andere uit in de IndyCar, de Amerikaanse tegenhanger van de Formule 1. 

Hoge snelheden bezorgen hem een kick. “Ik kamp met een zware rechtervoet.” Maar op de weg weet Doornbos zich te beheersen. “Ik ben onlangs vader geworden, sowieso is een coureur dan een paar tienden van een seconde trager”, grapt hij. Om er serieus aan toe te voegen blij te zijn met steeds veiligere straatauto’s. Met dank aan de Formule 1. “Zaken als het antiblokkeersysteem (ABS) en tractiecontrole om wielspin tegen te gaan, komen rechtstreeks uit de Formule 1. Dit is de kraamkamer voor nieuwe technieken. Het is dan ook niet zo gek dat de Formule 1-teams nu bijna allemaal worden gerund door grote automerken.”

Aandacht voor veiligheid in de Formule 1 kwam in 1994 met de dood van Roland Ratzenberger en de legendarische Ayrton Senna in een hogere versnelling. Het waren de eerste dodelijke ongevallen in tien jaar in de koningsklasse. Doornbos: “Zo werd het chassis steviger door het gebruik van koolstofvezel. Dergelijke sterke en tegelijk zeer lichte materialen zie je terug in de snelle straatauto’s. Tegelijk is het belangrijk dat de remmen ook zijn doorontwikkeld. Die zijn nodig om deze wagens weer tot stilstand te brengen.”

Momenteel richten de grote fabrikanten zich in de autosport vooral op duurzaamheid. Ook die opgedane kennis wordt toegepast in straatauto’s, weet Doornbos. “Denk aan de hybride technieken, het terugwinnen van energie tijdens het remmen en zuinigere motorblokken.” Ook bij de banden wordt al jaren een goede vertaalslag gemaakt, aldus de ex-coureur. “Ik heb voor Michelin veel testkilometers gemaakt in de Formule 1. Op een testdag gingen er makkelijk dertig sets rubber doorheen. Mede door deze enorme inspanningen zitten er zeer geavanceerde banden onder de huidige straatauto’s.”

Geboren: 23 september 1981 te Rotterdam

Woonplaats: Monte Carlo, Monaco

Hoogtepunten racecarrière:
1999: Eerste autosportrace
2004: F3000-coureur, 3e in eindstand
2004-2007: F1-testrijder, Jordan en Red Bull Racing
2005: F1-coureur, Minardi, 0 punten
2006: F1-coureur, Red Bull Racing, 0 punten
2007: ChampCars-coureur, 268 punten, 3e in eindstand
2009: IndyCar-coureur, 283 punten, 16e in eindstand
2011: Laatste wedstrijd

Ondanks alle technische vooruitgang bij de straatauto’s vormt de bestuurder volgens Doornbos het grootste gevaar op de weg. “De smartphone heeft de veiligheid in het verkeer geen goed gedaan. E-mails lezen, berichtjes versturen; we komen er niet los van. Als iemand voor je dan plotseling remt, is een ongeluk gauw gebeurd. Er is een mentaliteitsprobleem. Ik ben af en toe stomverbaasd als ik zie wat mensen allemaal aan het doen zijn achter het stuur.”

Na zijn loopbaan tussen de vangrails en curbstones heeft Doornbos het druk met een eigen investeringsmaatschappij en is hij Formule 1-televisiecommentator geworden. De Rotterdammer probeerde de afgelopen jaren nog wel diverse raceklassen uit, maar zelfs de GT-wagens van Porsche en Ferrari gaven hem niet de kick vergelijkbaar met een Formule 1-wagen of IndyCar. “Voor Le Mans mogen ze mij nog wel bellen. Een zeer interessante klasse, waar trouwens ook de nodige technieken worden uitgetest. Audi heeft er bijvoorbeeld veel overwinningen geboekt met zuinige dieselmotoren. Ik zou de eerste Nederlandse coureur zijn die in de Formule 1, IndyCar en Le Mans heeft gereden. Het kriebelt bij mij nog elke dag. Ik houd gewoon heel erg van racen. Op het circuit uiteraard!”

Op 6 en 7 augustus 2016 vindt op het TT-Circuit in Assen de Gamma Racing Day plaats. De GAMMA Racing Day op het TT Circuit heeft meer dan 80.000 bezoekers. Hierdoor is de GAMMA Racing Day het grootste autosportevenement van Nederland en het grootste gecombineerde auto-, motor- en kartrace-evenement van Europa. Wilt u tijdens dit evenement handtekeningen scoren en met uw neus op de meest kostbare techniek in de motorwereld staan? Stuur dan voor 1 juli 2016 uw naam en adresgegevens naar het e-mailadres samen@unive.nl en maak kans op paddockkaarten voor het binnenterrein. Alleen winnaars krijgen bericht.

Meer informatie over het evenement is te vinden op www.gammaracingday.nl

Eigenlijk weten we allemaal wel wat we moeten doen. Gezond eten, voldoende bewegen. Maar in het dagelijks leven schiet het er nogal eens bij in. Stress lijkt onvermijdelijk. Verleidingen liggen op de loer. Daar weet Schenk (71) alles van. Na zijn topsportcarrière wachtte een stressvol en ongezond bestaan. In 1998 werd de Noord-Hollander getroffen door een hersenstaminfarct. Een belangrijke waarschuwing. “Ik wijt het voor een deel aan stress en drukte.” Schenk gooide het roer rigoureus om. Leerde weer naar zijn lichaam luisteren en ging een gedisciplineerd leven leiden. Genoeg bewegen, gezonde voeding en voldoende rust. “Het klinkt saai, maar gezellig en leuk oud worden doe je met een gezond lichaam.” 

“Je moet het lichaam gebruiken waar het voor gemaakt is”, vindt Schenk. “Van origine zijn wij verzamelaars en jagers. Dat systeem in ons lichaam is niet zoveel veranderd, alleen ons voedingssysteem de laatste zeventig jaar wel. We zijn heel ver weg komen te staan van de natuur. Kinderen denken tegenwoordig dat melk uit de fabriek komt in plaats van de koe.”
Schenk pleit ervoor om voedsel van dichtbij te halen, het liefst rechtstreeks uit de aarde. “Voeding moet voeding zijn en geen vulling. Dus vers en gezond voedsel dat niet van ver is gehaald of bewerkt. Ons lichaam kan heel veel hebben, maar op een gegeven moment gaat het gebreken vertonen als je het slecht voedt.” 

Naast gezonde voeding is het belangrijk om een uur per dag te bewegen. “Niet alleen even de hond uitlaten, maar lekker doorstappen zodat de hartslag wat omhoog gaat. Ik ga geregeld mountainbiken met een paar jongens en dan merk je dat het na een tijdje vanzelf stil wordt in het groepje.” Daarbij is het goed om de spieren extra te trainen. “Dat hoeft niet perse in een krachthonk, maar kan ook door traplopen.” Een goede conditie is geen vereiste om te beginnen, discipline en motivatie wel. “Mensen denken vaak: ‘Ja, dat is waar’ en voor je het weet zitten ze ’s avonds weer met chips en cola op de bank. Je moet wel een bepaalde overtuiging hebben.” Een maatje kan ook helpen. Als stok achter de deur. “Je voelt het na een tijdje; je lichaam gaat je belonen. Je voelt je beter, je slaapt beter.”

De burn-out is een veelgehoorde klacht. “We luisteren niet meer naar ons lichaam, maar naar ons hoofd en gaan maar door.” Schenk heeft 38 jaar als fysiotherapeut gewerkt en veel mensen met pijnklachten behandeld. “Vaak vind je de oorzaak niet op de plek waar de pijn zit. Het is een signaal van het lichaam dat er iets niet in orde is, net als vermoeidheid.” Het is goed om het lichaam sterker te maken door beweging. “En kies voor een ritme in je leven dat je aankan. Wat is belangrijk? Als dat werk is, laat dan een verjaardag schieten. Je moet keuzes maken. Het gaat om balans in je leven.”

• Begin de dag met een lauw glas water met wat zeezout, dat is goed voor de aanvulling van mineralen. Drink genoeg water; 1,5 tot 2 liter per dag. Koffie en thee mag wel, maar niet heel veel, want de cafeïne onttrekt vocht aan je lichaam. 
• Wel of geen superfoods? Superfoods zijn vitamine- en mineraalrijk, maar als je al biologisch en gevarieerd eet dan zijn die aanvullende mineralen die in bijvoorbeeld quinoa zitten niet nodig. Het is ook maar net wat je portemonnee aan kan en hoe strikt je wilt zijn. Je kan in de tweede klasse KNVB voetballen of voor de Europa Cup gaan.
• Weet wat je eet. Kijk, voor je producten koopt, goed op etiketten wat er in zit. Wat zijn de ingrediënten en de toegevoegde producten? 

Als het voorjaar weer aanbreekt, begint het bij motorrijders flink te kriebelen. Wie de weg op gaat, moet met een aantal zaken rekening houden. Bijvoorbeeld een goede uitrusting en extra alertheid in het verkeer. Hierover wordt soms nog te makkelijk gedacht. Dit kan ernstige gevolgen hebben.

De berichten over ongevallen met motorrijders duiken regelmatig op in het nieuws. “Te vaak”, zucht Dieter Holmersma (29). Hij is de eigenaar van Verkeersschool Holmersma in Leek. Tot zijn schrik nemen motorrijders lang niet altijd goede voorzorgsmaatregelen. Zo wordt het aantrekken van motorkleding af en toe overgeslagen. In sommige gevallen met de dood tot gevolg. Holmersma: “In een korte broek of spijkerbroek op de motor stappen is het domste wat je kunt doen.”

Verkeersschool Holmersma heeft met de jaren honderden motorrijders opgeleid. Zover Holmersma kan nagaan, is er gelukkig niemand van hen verongelukt. “Veel ongelukken gebeuren door te wild of te hard rijden”, stelt hij. “Ik denk dat vooral jonge, beginnende motorrijders risico lopen. Zij kiezen doorgaans eerder voor een snelle motor.”

van Dieter Holmersma

1. Rijd op een motor die in een uitstekende technische staat verkeert.
2. Draag een goede helm en motorpak.
3. Houd extra rekening met andere verkeersdeelnemers.
4. Zorg dat andere verkeersdeelnemers jou goed zien.
5. Denk twee stappen vooruit.

Om het risico op ongevallen met jongeren te verminderen, voerde de overheid in 2013 drie categorieën motorrijbewijs in: A1 (maximaal 11 kW, vanaf 18 jaar), A2 (maximaal 35 kW, vanaf 20 jaar) en A (zware motoren, vanaf 22 jaar). Voor elke categorie moet een examen worden afgelegd. “Automatisch doorgroeien zonder examen is er niet meer bij”, legt Holmersma uit. “Dat kon tot 2013 wel. Toen waren er twee klassen: tot 25 kW en zware motoren.” Het beleid heeft effect merkt hij. “Er geven zich aanmerkelijk minder jongeren op voor motorrijlessen. Ze wachten liever totdat ze 22 jaar zijn.”

Verder heeft het examen voor het motor-rijbewijs twee delen gekregen. Holmersma: “Voorheen ging je tijdens lessen meteen de weg op, nu moet je eerst een examen voertuigbeheersing afleggen. Doordat de beheersing van de motor goed is, kan er meer aandacht worden besteed aan verkeersdeelname.” Holmersma is blij met de nieuwe opzet, want goed opletten in het verkeer is zeer belangrijk. “Motorrijders moeten twee stappen verder denken dan automobilisten. ‘Ik dacht dat hij mij wel had gezien’, hoor ik regelmatig een motorrijder zeggen na een botsing met een auto. Maar automobilisten zien motoren juist gauw over het hoofd. Goed anticiperen en motorbeheersing zijn daarom cruciaal.”

Univé is eind juni weer aanwezig bij het TT Festival in Assen dat onderdeel is van de Dutch TT. Elk jaar bezoeken meer dan 100.000 motorliefhebbers het prachtige sportevenement en de gezellige festiviteiten. Univé biedt aan de bezoekers van het TT Festival opnieuw Free & Safe Parking aan in het centrum van Assen voor motoren én fietsen. Dit jaar zelfs vier dagen, van woensdag 22 juni tot en met zaterdag 25 juni 2016. Univé biedt dit aan omdat wij veilig parkeren en diefstalpreventie erg belangrijk vinden. Vandaar dat de parkeerplekken goed bewaakt worden. Vanaf de toegangswegen naar het centrum van Assen wordt eind juni duidelijk naar de Free & Safe Parking verwezen. Ook via de website www.ttfestival.nl en de TT Festival-app is de locatie van Free & Safe Parking te vinden. Kijk voor meer informatie op www.unive.nl/tt.

“De meeste motorrijders in Nederland denken goed om hun veiligheid. Ze dragen gelukkig bijna altijd een motorpak. Dit is in andere landen veel minder het geval. Wie een motorverzekering afsluit bij Univé krijgt een zeer goede dekking tegen een scherpe premie. Daarbij zijn ook aanvullingen mogelijk, zoals pechhulp of een opzittendenverzekering. Bij het afsluiten van een verzekering adviseren we ook over het voorkomen van diefstal. Een motor is een makkelijke prooi; goede preventie vinden wij daarom erg belangrijk. 

Zo krijgen onze klanten korting op hun premie als ze over een motoralarm met SCM-beveiligingscertificaat beschikken.”

Wie aan Zeeland denkt, denkt waarschijnlijk aan de mooie kust. Maar de provincie heeft nog iets moois te bieden: Middelburg.
In de Zeeuwse hoofdstad word je verrast door imposante monumenten, sierlijke gevels en middeleeuwse straatjes.

Dat Middelburg een rijk verleden heeft, zie je al zonder eerst een geschiedenisboek open te slaan. Zodra je in de monumentale binnenstad bent, spreekt het handelsverleden voor zich door de aanwezigheid van prachtige pakhuizen en fraaie herenhuizen. Middelburg was namelijk in de zeventiende eeuw na Amsterdam de belangrijkste havenstad van de Noordelijke Nederlanden. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog raakte het stadshart beschadigd, maar is daarna weer snel opgebouwd in traditionele stijl. Ondanks de oorlogsverwoestingen telt Middelburg nog steeds meer dan duizend beschermde rijksmonumenten die doen herinneren aan de gouden periode.

Blader door een willekeurig rekje met ansichtkaarten en je ziet hem al voorbijkomen: het stadhuis. Niet voor niets, want het laatgotische stadhuis van Middelburg wordt gezien als een van de mooiste historische monumenten van Nederland. Met een gids van de Tourist Shop is het mogelijk om door de prachtige zalen te lopen en de oude meubelen, schilderijen en wandtapijten te bewonderen. Rondleidingstickets zijn te koop bij de Tourist Shop.

Abdijtoren de Lange Jan verdient extra aandacht. Niet alleen omdat het met z’n 90,5 meter de twee-na-hoogste toren van Nederland is, maar ook omdat-ie voor de inwoners zo belangrijk is. Middelburgers zeggen namelijk altijd pas thuis te zijn als ze de toren zien. En ook kinderen leren van jongs af aan om de Lange Jan in het oog te houden, zodat ze altijd weten waar ze zijn. De Lange Jan is ook te beklimmen. Bij helder weer kun je zelfs de omringende Zeeuwse eilanden zien. 

Behalve de monumentale gebouwen zorgen ook de schilderachtige straatjes en oude pakhuizen voor het historische karakter van de stad. Een van de vele verborgen schatten is de Kuiperspoort, gelegen tussen de Dam en de Rouaanse Kaai. Het is een schilderachtige plek met oude pakhuizen, prachtig gerestaureerde huizen, trapgevels en verborgen details. 

Manager Particulieren, Univé Het Zuiden

“Voor een heerlijk speciaalbiertje moet je bij braai-tapperij De Mug zijn. Aanrader is de Mug Bitter, het huismerk bier dat gebrouwen wordt volgens eigen recept. Ook leuk is dat er bijna iedere eerste zondag van de maand livemuziek is.”
De Mug, Vlasmarkt 54-56, demug.nl

Meer weten over Middelburg en Zeeland of evenementen die er plaatsvinden? Op de websites uitinmiddelburg.nl en vvvzeeland.nl vind je veel meer handige informatie.

1 mei Middelburg Boekenstad Van heinde en verre komen boekhandelaren naar Middelburg om hun boeken aan de man te brengen.

13 – 16 mei Internationaal Jazzfestival In het pinksterweekend vormt het abdijplein het hart van het jazzfestival. Tijdens dit evenement treden er artiesten uit binnen- en buitenland op. 

21 juli eerste folkloristische dag Het abdijplein en omgeving staat tijdens de eerst folkloristische dag in het teken van traditionele Zeeuwse sporten: ringrijen en sjezenrijden.

23 augustus – 3 september Zeeland Nazomerfestival Tijdens het Zeeland Nazomerfestival bruist de stad van de kunst en cultuur. De historische abdij vormt het festivalhart. 

Meer weten over Middelburg en Zeeland of evenementen die er plaatsvinden? Op de websites uitinmiddelburg.nl en vvvzeeland.nl vind je veel meer handige informatie.

Op weg naar de Heumense Schans, bijna boven op de Mookerheide, tilt een wandelaar zijn hondje tegen een steile helling omhoog. “Hij redt dit niet meer”, lacht de jongen, “hij is oud en bovendien; zijn pootjes zijn te kort.” Eenmaal boven rent het hondje vrolijk over de hei, richting de rand van de stuwwal. Daar staat hij stil, voor een adembenemend uitzicht over het diepgelegen Maasdal.

Wandelroute ‘Twee Schansen’ toont de Mookerheide in volle glorie. Op de Heumense Schans ervaar je het enorme hoogteverschil in het landschap. De schans ligt op een stuwwal, omhooggeduwd door gletsjers in de ijstijd. Op deze hoogte bouwde men in de zeventiende eeuw aarden verdedigingswerken. Waar ooit soldaten van Oranje zich verschansten, zoeken nu wandelaars een strategisch plekje. Uit de wind, om te genieten van een werelds uitzicht en de voorjaarszon.

“Och, als je hier toch wakker zou worden...”, zucht een bezoekster, in de ronde uitkijktoren van Jachtslot Mookerheide. Het Jachtslot is een eeuw geleden gebouwd door de Baron van Heumen. Hij laat een bijzonder staaltje Jugendstil architectuur na. Het slot en de omliggende natuur zijn nu in bezit van Natuurmonumenten. Landgoed, moestuinen en kassen zijn in oude glorie hersteld. Het Jachtslot zelf is nu een hotel-restaurant; wakker worden in al deze pracht kan dus echt.

Vanuit de uitkijktoren op het heideveld van de Mookerschans dwaalt je blik over de stroomvallei van de Maas. De rivier kronkelt hier het Limburgse land uit. Boven in de toren kijkt een echtpaar vol bewondering uit over alle weidsheid. “Zo’n uitzicht heb je nergens. Je gelooft bijna niet dat dit Nederland is!”

Maaike Hoeksma en Arnold Boonstra werden op de eerste dag van hun vakantie bestolen. Ze waren net aangekomen op hun Italiaanse vakantieadres toen hun auto werd leeggehaald. Maaike had niets meer dan de strandkleding waarmee ze naar zee was gegaan. “Daar stond ik dan, in mijn bikini.” 

Ze kunnen er nu wel weer om lachen, samen aan tafel, voor de computer. Daar verschijnt een foto van Maaike naast een openstaande container. Ze staat op de foto met de treurige uitdrukking die bij zo’n gebeurtenis past. “En dat terwijl het allemaal nog wel zo gesmeerd was gegaan,” vertelt Arnold. Op zijn tablet toont hij een kaart. Daar, aan de kust onder Livorno, ligt Marina di Cecina. Vlakbij lag het huisje waar ze een romantische vakantie gingen beleven.

De autorit ging zo voorspoedig dat ze zelfs te vroeg waren aangekomen. Daarom gingen ze eerst even naar het strand. “Hier parkeerden we.” wijst Arnold op Google Maps. "Achter het parkeerterrein lagen het strand en de zee." Maaike: “Ik trok mijn nieuwe bikini aan, paspoort en portemonnee stopten we in het dashboardkastje die we vervolgens op slot deden.” 

Na twee uren aan het strand was het tijd om bij hun huisje in te checken. Ze liepen terug naar hun auto en zagen het meteen. Maaike: “Het raam was ingeslagen, de koelbox tussen de voorstoelen was weg en op de grond lag een label. Toen zag ik het pas; ook mijn koffer was gestolen. Die hadden we op de achterbank gezet, omdat hij niet naast Arnold z’n koffer in de kofferbak paste. Toen voelde ik alleen nog maar verslagenheid. Mijn mooiste zomerkleren, mijn favoriete shirt, alles weg.”

Maaike toont het kledingstuk dat ze heeft opgezocht: “Kijk, ik heb ‘m nog, deze bikini had ik aan. Daar stond ik dan! Behalve een strandjurkje had ik niks meer. Op het parkeerterrein zag ik een paar containers, die ben ik langsgegaan. De laatste in het rijtje stond open en wat denk je? Mijn koffer! Maar ja, de inhoud was verdwenen.” Arnold: “Ondertussen was ik met de verzekering aan het bellen. Die raadde aan foto’s te maken van de auto en aangifte te doen. Toen zijn we eerst maar naar ons huisje gereden.”

Daar aangekomen kregen ze hulp van de verhuurdersfamilie. Die gingen mee naar het politiebureau om te tolken bij het aangifte doen. Arnold: “Gelukkig was het dashboardkastje niet opengebroken, dus onze pasjes hadden we nog.” Zo besteedden ze de eerste dagen van de vakantie; nieuwe spullen kopen, de auto en alles in orde krijgen. Maaike: “We hebben onze vakantie kunnen voortzetten. Gelukkig! Want je rekent er niet op dat zoiets kan gebeuren. Voortaan letten we wel wat beter op. Niks zichtbaar in de auto laten…” Lachend: “En niet meer zo’n grote koffer mee die niet in de kofferbak past!” 

Op onze website hebben we een pagina staan met meer informatie naar wat u moet doen als u schade hebt tijdens uw vakantie. 

Kijk op www.unive.nl.